Μελάνωμα. Τι είναι; Πώς το καταλαβαίνουμε; Θεραπεύεται;

Σχετικά άρθρα

Σήμερα

ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ

ΒΟΤΑΝΑ

ΚΟΡΟΝΑΪΟΣ

Subscribe Us

Online

ΨΑΞΤΕ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ

ΓΡΑΨTΕ ΤΟ E-MAIL ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΕ 

 ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. 

ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΘΕΛΗΣΕΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣΤΕ!

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Μελάνωμα. Τι είναι; Πώς το καταλαβαίνουμε; Θεραπεύεται;

Επιμέλεια: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr


Το μελάνωμα είναι η τρίτη συχνότερη μορφή καρκίνου του δέρματος. Είναι η χειρότερη όμως διότι η φυσική πορεία της νόσου καταλήγει συχνά στη μετάσταση και το θάνατο του αρρώστου. Το μελάνωμα, αντίθετα με τις άλλες μορφές καρκίνου του δέρματος που προσβάλλουν συνήθως άτομα μεγάλης ηλικίας, εμφανίζεται επίσης συχνά και στο δέρμα νέων ανθρώπων. Είναι δε εξαιρετικά σπάνιο στα παιδιά και στους εφήβους. Το μελάνωμα εμφανίζεται συχνότερα στα συνήθως καλυπτόμενα μέρη του σώματος, σε αντίθεση με το βασικοκυτταρικό και το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα που παρουσιάζονται συνηθέστερα στα συνήθως ακάλυπτα μέρη του σώματος.
Τα άτομα της λευκής φυλής έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν μελάνωμα παρά της μαύρης. Οι άνθρωποι με τα κόκκινα ή ξανθά μαλλιά, το ανοιχτόχρωμο δέρμα που ροδίζει, με τις πανάδες ή τις φακίδες, τα ανοιχτόχρωμα μάτια, πράσινα ή γαλανά ή μελιά, άτομα που δεν μαυρίζουν εύκολα στην απρόσεκτη ηλιοέκθεση το καλοκαίρι, είναι πιο ευαίσθητα και έχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν μελάνωμα.


Οι υπεριώδεις ακτίνες από το φως του ήλιου είναι κυρίως υπεύθυνες για την πρόκληση μελανώματος εκτός των άλλων δύο μορφών καρκίνου του δέρματος. Η φωτεινή ενέργεια μιας απογευματινής ηλιοθεραπείας που απορροφά το δέρμα μας θα μπορούσε να συγκριθεί με ακρίβεια σχεδόν με το φως μιας λάμπας πυρακτώσεως 500 Watt της οποίας το φώς κατευθύνεται στο δέρμα. Οι ηλιακές ακτίνες για να φτάσουν στην επιφάνεια του πλανήτη μας και να επιδράσουν στο δέρμα διέρχονται το στρώμα του όζοντος και την ατμόσφαιρα με την ατμοσφαιρική ρύπανση. Η ενέργεια της δέσμης των υπεριωδών ακτίνων εξαρτάται από την θέση του ήλιου, το γεωγραφικό πλάτος, το υψόμετρο της περιοχής, την πυκνότητα του στρώματος του όζοντος με την τρύπα και το βαθμό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.


Το μελάνωμα δημιουργείται με εξαλλαγή από τα φυσιολογικά μελαχρωματικά κύτταρα του δέρματος που παράγουν με την επίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας την μελανίνη που είναι ουσία που δίνει το χρώμα στο δέρμα μας. Ανάλογα με την ποσότητα της στο δέρμα, δίνει το χρώμα του διαβαθμισμένο σε φωτότυπους από την λευκή μέχρι μαύρη φυλή.  Η μελανίνη λοιπόν ανάλογα με την ποσότητά της αποτελεί προστατευτικό στοιχείο του δέρματος. Γι' αυτό και οι λευκοί αναπτύσσουν πιο συχνά μελάνωμα συγκριτικά με τα άτομα της μαύρης φυλής. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι μαύροι αναπτύσσουν μελάνωμα στα ολιγότερο χρωματισμένα σημεία του σώματος τους που είναι οι παλάμες και τα πέλματα.
Ένας μεγάλος αριθμός μελανωμάτων παρουσιάζεται σε μετεξέλιξη απλών μελαγχρωματικών σπίλων. Μελάνωμα όμως παρουσιάζεται αιφνιδιαστικά και σε σημείο όπου δε υπήρχε προηγουμένως κανένας σπίλος αλλά φυσιολογικό μέχρι πρότινος δέρμα.


Τά άτομα που πρέπει ιδιαίτερα να προσέχουν είναι:
1. άτομα με κόκκινα ή πυρόξανθα μαλλιά και ανοιχτόχρωμα μάτια. Επίσης ξανθά, με πανάδες ή φακίδες στο πρόσωπο που δεν παίρνουν εύκολα μελαχροινό χρώμα, καίγονται εύκολα και δεν μαυρίζουν.
2. άτομα με μεγάλο αριθμό φαινομενικά φυσιολογικών μελαχρωματικών σπίλων, πάνω από 100 σε νεαρά άτομα ή 50 σε μεγαλύτερη ηλικία.
3. άτομα με δυσπλαστικούς σπίλους (μεγάλους, ακανόνιστους και με πολυχρωμία). Παρουσία δυσπλαστικών σπίλων σε περιοχές του σώματος που συνήθως καλύπτονται από ενδυμασία και εκτίθενται στην υπεριώδη ακτινοβολία ασυνεχώς τις καλοκαιρινές διακοπές.
4. άτομα με οικογενειακό ιστορικό μελανώματος
5. ατομικό αναμνηστικό σοβαρών ηλιοκαυμάτων ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία.


Πώς μπορούμε να το αντιληφθούμε;
Τα σημεία που πρέπει να προσέχουμε σε κάθε μελαχρωστική εστία που την έχουμε είτε από την γέννησή μας και για πάρα πολλά χρόνια, είτε είναι καινούργια σε κάποιο σημείο του σώματος που δεν υπήρχε τίποτε απολύτως είναι τα ακόλουθα.
1. όταν αλλάζει το χρώμα και γίνεται πιο σκούρα είτε όλη συνολικά, είτε σε κάποιο επιμέρους τμήμα. Το πιο συνηθισμένο χρώμα που παίρνουν είναι βαθύ βυσινί, μαύρο ή σκούρο καφέ.
2. αρχίζει η ελιά να αναπτύσσεται σε ογκίδιο είτε ολόκληρη ή σε κάποιο τμήμα της με χρώμα βαθύ, σκούρο, μαύρο ή βυσσινί.
3. όταν αρχίζει να βγάζει ακανόνιστες προσεκβολές στο περίγραμμα της που ήταν αρχικά ομαλό,
4. όταν αρχίζει να ματώνει με το πιο ασήμαντο ερέθισμα.
5. τα μελανώματα δεν είναι όλα μελαχρωματικά. Υπάρχουν και μελανώματα που δεν έχουν χρώμα, είναι αχρωμάτιστα. Ιδίως κάποιες βλάβες κάτω από τα νύχια που μοιάζουν με σάρκα από είσφρυση όνυχα ή μυκητίαση. Τα πιο πολλά από αυτά έχουν κακή πρόγνωση.
6. οποιοσδήποτε σπίλος αλλάζει μορφή είναι εμφανίζεται ξαφνικά σε μικρό χρονικό διάστημα πρέπει να μας βάζει σε ανησυχία και να αφαιρείται με τοπική αναισθησία για να γίνει η παθολογοανατομική έρευνα.


Πως γίνεται η διάγνωση
Ο έλεγχος του δέρματος γίνεται από τον δερματολόγο με τους εξής τρόπους:
• Με την απλή κλινική εξέταση (επισκόπηση)
• Με την δερματοσκόπηση, δηλαδή εξέταση με ειδικό φακό που «φωτίζει» τις μικροσκοπικές λεπτομέρειες των σπίλων.
• Με την χρήση ψηφιακής δερματοσκόπησης, με φωτογράφηση και ανάλυση από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή.  
Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται σε εξειδικευμένα κέντρα με ειδικό εξοπλισμό, που επιτρέπει την φωτογράφιση των σπίλων σε μία δεδομένη στιγμή και την σύγκριση των εικόνων αυτών σε μελλοντική εξέταση του ασθενούς για την ανίχνευση πιθανών αλλαγών σε αυτούς τους σπίλους.    


Πώς θεραπεύεται το μελάνωμα;
 Η θεραπεία, γίνεται με χειρουργική εκτομή, καθαρισμό λεμφαδένων, βιοψία φρουρού λεμφαδένα και σε προχωρημένα στάδια εφαρμόζεται ανοσοθεραπεία με ιντερφερόνη και ιντερλευκίνη-2, ενώ σε περιπτώσεις μεταστάσεων στον εγκέφαλο ή τον πνεύμονα εφαρμόζεται παρηγορητική ακτινοθεραπεία. Η χειρουργική επέμβαση πρέπει να γίνεται 3 εβδομάδες μετά την κλινική διάγνωση ή την επιβεβαίωση με βιοψία. Όλες οι συμπληρωματικές θεραπείες έχουν στόχο την αύξηση του χρόνου ελεύθερου νόσου και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Όταν εντοπιστούν διηθημένοι λεμφαδένες το ποσοστό 5ετούς επιβίωσης είναι κάτω του 30%, ενώ με παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων η πενταετής επιβίωση είναι μικρότερη του 4%.


ΠΗΓΗ: ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΦΘΟΡΑΣ, Σταύρος Σ. Μπεσμπέας, Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία.
MEDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ, medlab.gr
  • Blogger Comments
  • Facebook Comments

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ MEDLABNEWS.GR

Ημερήσια ενημέρωση μέσω feed του follow.it