Καθώς οι άνθρωποι αλλάζουν διατροφικό στιλ για νατρώνε πιο υγιεινά και προτιμούν πιο πολύ τις σαλάτες, σε συνδυασμό με τηναυξανόμενη παγκοσμιοποίηση της αγοράς τροφίμων, θα πρέπει να αναμένονται στο μέλλον περισσότερα περιστατικά μόλυνσηςαπό σαλμονέλα και κωλοβακτηρίδια (E.coli).
Η σαλμονέλα είναι ένα βακτηρίδιο με παγκόσμια εξάπλωσηπου κατοικεί στο έντερο θερμόαιμων και ψυχρόαιμων ζώων και που έχει αναγνωρισθείως ένας σημαντικός ζωονοσογόνος παράγοντας (παράγοντας δηλαδή που προκαλείνόσο που μεταδίδεται από τα ζώα στον άνθρωπο) με σημαντικές οικονομικές επιπτώσειςστα ζώα και στους ανθρώπους. Απαντάται ιδιαίτερα συχνά στα ζώα, ειδικά σταπουλερικά και τους χοίρους. Οι περιβαλλοντικές πηγές του μικροοργανισμούπεριλαμβάνουν το νερό, το χώμα, τα έντομα, τις επιφάνειες εργοστασίων, τιςεπιφάνειες κουζινών, τα ζωικά περιττώματα, τα ακατέργαστα κρέατα, ακατέργασταπουλερικά και τα ακατέργαστα θαλασσινά.
Η νόσηση οποία εκδηλώνεται συνήθως με έντονηεντεροκολίτιδα που συνοδεύεται από πονοκέφαλο, κοιλιακό πόνο, διάρροια,ναυτία και μερικές φορές με εμετούς. Η αφυδάτωση, κυρίως στα παιδιά καιστους ηλικιωμένους, μπορεί να είναι σοβαρή. Σχεδόν πάντα συνοδεύεται καιαπό πυρετό. Η ανορεξία και η διάρροια συχνά επιμένουν για πολλές μέρες.Η μόλυνση ξεκινάει με οξεία εντεροκολίτιδα και μπορεί να καταλήξει σεσηψαιμία, ή εστιακή λοίμωξη. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο μολυσματικόςπαράγοντας μπορεί να εντοπιστεί σε οποιοδήποτε ιστό του σώματος και ναπροκαλέσει σηπτική αρθρίτιδα, χολοκυστίτιδα, ενδοκαρδίτιδα,περικαρδίτιδα, μηνιγγίτιδα, πνευμονία, πυόδερμα ή πυελονεφρίτιδα. Οιθάνατοι είναι σπάνιοι εκτός από τις πολύ μικρές ηλικίες, τουςηλικιωμένους, τους εξασθενημένους οργανισμούς και τους ανασοκατεσταλμένους.Ωστόσο, η νοσηρότητα και τα συνδεόμενα αποτελέσματα από την σαλμονέλωσημπορεί να είναι υψηλή.
Περίοδος επώασης: Η περίοδος επώασης της νόσουκυμαίνεται από 6 έως 72 ώρες, συνήθως όμως μεταξύ 12-36 ωρών.
Οι S .typhi και S . paratyphi A, B, και C προκαλούν τυφοειδή ή τύπου τυφοειδήπυρετό στον άνθρωπο. Διάφορα όργανα μπορούν να μολυνθούν με αποτέλεσμα τηναλλοίωσή τους. Το ποσοστό θανατηφόρων περιστατικών τυφοειδούς πυρετού είναι 10%έναντι σε λιγότερο από 1% για τις περισσότερες μορφές σαλμονέλωσης. Η S .dublin έχει ένα ποσοστό θνησιμότητας 15% στους ηλικιωμένους και η S .enteritidis καταδεικνύει ένα περίπου ποσοστό θνησιμότητας 3,6% στα ξεσπάσματανοσοκομείων/οίκων ευγηρίας, με τους ηλικιωμένους να εμφανίζονται ιδιαίτεραευπαθείς.
Η σηψαιμία σαλμονέλας έχει συνδεθεί με την μόλυνση στη συνέχεια ουσιαστικάκάθε συστήματος οργάνων.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ KAI ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
ΔΙΑΓΝΩΣΗ KAI ΘΕΡΑΠΕΙΑ:
Σε περιστατικά σηψαιμίας η σαλμονέλα μπορεί νααπομονωθεί σε κατάλληλα θρεπτικά υλικά από κόπρανα και αίμα ή και υγράτων ιστών κατά την οξεία φάση της νόσησης. Σε περιστατικάεντεροκολίτιδας η αποβολή από τα κόπρανα συνήθως επιμένει για μερικέςημέρες ή εβδομάδες πέραν της οξείας φάσης. Η χορήγηση αντιβιοτικών είναιδυνατόν να μη μειώνει αυτή την διάρκεια. Για την ανίχνευση ασυμπτωματικώνλοιμώξεων προτιμάται η καλλιέργεια από 3-10 g υλικού κοπράνων σε σχέσημε τη χρήση στυλεών με υλικό από το απευθυσμένο και αυτά θα πρέπει ναεμβολιάζονται σε κατάλληλα εμπλουτιστικά υλικά. Τα δείγματα θα πρέπει νασυλλέγονται επί μερικές ημέρες καθόσον η αποβολή των μικροοργανισμώνείναι δυνατόν να είναι διαλείπουσα. τα εργαστήρια θα πρέπει να είναι σεθέση να κάνουν την απομόνωση και την ταυτοποίηση των πιο συνηθισμένωνοροτύπων. Οι σπάνιοι ορότυποι θα πρέπει να αποστέλλονται σε ΕργαστήριαΑναφοράς για ταυτοποίηση-τυποποίηση. Οι ορολογικές δοκιμές δεν είναι χρήσιμες στηδιάγνωση. Για τον τυφοειδή πυρετό, οι προσφάτως αναπτυχθείσεςσυγκολλητινοαντιδράσεις για το αντίσωμα του αντιγόνου Vi έχουν ευαισθησία95%, με πολύ χαμηλά ποσοστά ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων.
Για τις περιπτώσεις που δεν έχουμε επιπλοκές δεναπαιτείται ειδική θεραπεία παρά μόνο αποκατάσταση της αφυδάτωσης μεχορήγηση από το στόμα υγρών και υδατικών διαλυμάτων ηλεκτρολυτών. Τααντιβιοτικά σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μειώνουν την φορεία και μπορείνα οδηγήσουν σε δημιουργία ανθεκτικών στελεχών ή πιο σοβαρής λοίμωξης.Χορήγηση θεραπείας απαιτείται στα βρέφη έως 2 μηνών, ηλικιωμένους,εξασθενημένους οργανισμούς, σε άτομα που πάσχουν από δρεπανοκυτταρικήαναιμία, σε άτομα που έχουν μολυνθεί από το ιό HIV, άτομα με υψηλό καισυνεχόμενο πυρετό ή εκδηλώσεις εξωεντερικής λοίμωξης. Η αντοχή στααντιμικροβιακά των μη τυφοειδών σαλμονελλών ποικίλλει. Στους ενήλικες, ησιπροφλοξασίνη είναι εξαιρετικά αποτελεσματική, όμως δε χορηγείται σταπαιδιά. Η κοτριμοξαζόλη και η χλωραμφαινικόλη αποτελούν εναλλακτικέςλύσεις όταν εμπλέκονται στελέχη με αντοχή. Για ασθενείς με HIV μπορεί νααπαιτηθεί θεραπεία δια βίου για να προληφθεί σηψαιμία με Σαλμονέλλα.
ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
Τα βακτήρια της σαλμονέλας χρησιμοποιούν τις ινώδεις αποφύσεις τους(«μαστίγια») για να προσκολλώνται στις σαλάτες και τα άλλα λαχανικά. Τα «μαστίγια»χρησιμοποιούνται από τα βακτήρια κυρίως για να κινούνται, αλλά στη συγκεκριμένηπερίπτωση της σαλμονέλας λειτουργούν και ως «αρπάγες» για να συγκρατούνται σταλαχανικά.
Η σαλμονέλα είναι ευαίσθητη στη θέρμανση και εξουδετερώνεται με τη θέρμανση(πάνω από 70 °C). Τα ωμά ή όχι πολύ μαγειρεμένα φαγητά και η επαναμόλυνση, ότανέρχεται το μαγειρευμένο υλικό σε επαφή με τα ακατέργαστα προϊόντα ή ταμολυσμένα υλικά (σανίδες τεμαχισμού), είναι οι κύριες αιτίες της μόλυνσης. Τοκατάλληλο μαγείρεμα και ο υγιεινός χειρισμός τροφίμων μπορούν να προλάβουν τιςμολύνσεις από σαλμονέλα σε μεγάλο βαθμό.
Oι καταναλωτές πρέπει να καθαρίζουν τα χέριατους με σαπούνι και ζεστό νερό πριν και μετά την προετοιμασία του φαγητού καιτων σαλατών. Επίσης να καθαρίζουν καλά την επιφάνεια των λαχανικών και τωνφρούτων. Το όξινο pH του χυμού λεμονιού και του ξυδιού καταστρέφει τουςπαθογόνους μικροοργανισμούς και για αυτό η χρήση τους κατά το πλύσιμο, κατά τησυντήρηση αλλά και κατά την κατανάλωση της σαλάτας προστατεύει από τιςδηλητηριάσεις. Ασφαλέστερες είναι οι σαλάτες που καταναλώνονται χωρίς νατεμαχιστούν. Στην περίπτωση που κάποιος επιθυμεί την σαλάτα κομμένη θα πρέπεινα την καταναλώσει αμέσως μετά τον τεμαχισμό ενώ εάν πρόκειται να τηνκαταναλώσει αργότερα θα πρέπει να τη συντηρήσει με χυμό λεμονιού ή ξύδι έστωκαι σε μικρή ποσότητα.
Το κρέας, το κοτόπουλο και τα θαλασσινά πρέπει να φυλάγονται ξεχωριστά στοψυγείο και, στην ιδανική περίπτωση, να κόβονται σε διαφορετικές επιφάνειες. Τοψυγείο δεν πρέπει να είναι τελείως γεμάτο, ώστε να μπορεί να κυκλοφορείελεύθερα στο εσωτερικό του ο ψυχρός αέρας για να διατηρεί ασφαλή τα τρόφιμα.
Επειδή στην πόρτα του ψυγείου η ψύξη δεν είναι τόσοδυνατή όσο στα υπόλοιπα μέρη του, προτιμάτε να βάζετε εκεί τα προϊόντα μακράςδιαρκείας (π.χ. αναψυκτικά, μπίρες, χυμούς κλπ.) και τα πιο ευπαθή (π.χ. γάλα,γιαούρτι κλπ.) στα ράφια.
• Όταν τοποθετείτε στο ψυγείο μεγάλη ποσότητα ζεστούφαγητού, έχετε υπόψη σας ότι αυτό καθυστερεί να κρυώσει στο κέντρο, μεαποτέλεσμα να αναπτύσσονται και να πολλαπλασιάζονται τα μικρόβια, γεγονός πουμπορεί να καταστήσει το τρόφιμο αυτό επικίνδυνο για τροφική δηλητηρίαση.
• Αποθηκεύετε τα ευπαθή προϊόντα -ή αυτά που θέλετε ναδιατηρήσετε περισσότερο- στο ψυχρότερο μέρος του ψυγείου (ψυχρότερα ράφιαθεωρούνται αυτά που βρίσκονται κοντά στην κατάψυξη).
•Τα μαλακά ή φρέσκα τυριά (κατίκι, γαλοτύρι), αν είναισυσκευασμένα, διατηρούνται στο ψυγείο μέχρι την ημερομηνία λήξης τους. Αν τααγοράσετε χύμα, μην τα κρατάτε πάνω από 10 μέρες στο ψυγείο.
• Τα τυριά άλμης (φέτα, τελεμές, δανέζικα) καλό είναινα τα καταναλώνετε εντός μίας εβδομάδας από την αγορά τους. Αν τα διατηρήσετεσε άλμη, θα κρατήσουν περισσότερο, αλλά πρέπει να τα καλύπτει τελείως.
• Τα κρέατα, τα ψάρια και τα θαλασσινά μπορούν ναφυλάσσονται στο ψυγείο το πολύ 2 μέρες. Το ιδανικότερο όμως είναι -αν δενκαταναλωθούν άμεσα- να μπαίνουν απευθείας στην κατάψυξη.
• Το βούτυρο, όταν είναι καλά σκεπασμένο, μπορεί νασυντηρηθεί στο ψυγείο 1-2 μήνες. Αν αλλάξει χρώμα, αρχίσει να μυρίζει καιεμφανίσει μούχλα, είναι ακατάλληλο για κατανάλωση.
•Τα φρούτα πρέπει να φυλάσσονται, όταν είναι ώριμα,στα ράφια που βρίσκονται μακριά από την κατάψυξη.
•Τα λαχανικά διατηρούνται καλύτερα στα ψυχρότερα μέρητου ψυγείου. Τα φρούτα και τα λαχανικά πρέπει να μπαίνουν στο ψυγείο χωρίς ναέχουν πλυθεί.
• Τα αυγά πρέπει να μπαίνουν (χωρίς ρωγμές και σπασίματα) στα ψυχρότεραμέρη του ψυγείου, χωρίς προηγουμένως να έχουν πλυθεί. Διατηρούνται περίπου 3-4εβδομάδες στη συντήρηση, ενώ τα βρασμένα 3-4 μέρες.
Για να περιορίσετε την ανάπτυξη βακτηρίων καθαρίζετε το ψυγείο σας τακτικά,περίπου κάθε 1-2 εβδομάδες. Αφαιρέστε όλα τα τρόφιμα από το ψυγείο καικαθαρίστε όλα τα σημεία του ψυγείου με ήπιο υγρό πιάτων ή χλιαρό νερό και ξίδι.Καθαρίστε ξεχωριστά και σχολαστικά τα συρτάρια του ψυγείου. Έπειτα, στεγνώστετο ψυγείο χρησιμοποιώντας ένα καθαρό στεγνό πανί ή πετσέτα.
Πηγή
MEDLAB ΙΑΤΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ
U.S Food and Drug Adminisration, BBB - Salmonella spp.,
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου