Συντάκτης: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., medlabnews.gr
Καθημερινά στην χώρα μας, τα τελευταία χρόνια, ζούμε μια κατάσταση αβεβαιότητας. Αβεβαιότητα για τοτι μας περιμένει σε φόρους, τι θα μας κάνουν οι τράπεζες, αν θα μείνουμε ή θαφύγουμε από το Ευρώ, θα χάσουμε ή δεν θα χάσουμε τις οικονομίες μας, θα γίνει ήδε θα γίνει δημοψήφισμα, θα πέσει ή δεν θα πέσει η κυβέρνηση, θα περάσει ή δενθα περάσει η μέρα μας και ένα σωρό άλλα εξατομικευμένα διλήμματα.
Ο φόβος και η αβεβαιότητα για το αύριο, η αύξηση της ανεργίας, οι απολύσεις,οι περικοπές στους μισθούς και η αδυναμία πληρωμών δοκιμάζουν σημαντικά τους δείκτεςυγείας των περισσότερων Ελλήνων.
Αυτό που, κυρίως, απασχολεί όλους μας, ωστόσο, είναι ότι η κρίση «απειλεί» τηνεπιβίωσή μας και, ασφαλώς, και αυτήν των παιδιών μας. Με λίγα λόγια, θα λέγαμε πωςπροδιαγράφεται ένα δυσοίωνο μέλλον για όλους μας. Το γεγονός αυτό, μας δημιουργεί,πολύ συχνά, την αίσθηση ότι δεν έχουμε τον έλεγχο της κατάστασης. Σε όλο αυτό τοκλίμα αβεβαιότητας συντελεί και το ότι ερχόμαστε, σχεδόν καθημερινά, σε επαφή μεπρωτάκουστους οικονομικούς όρους, όπως τα spreads, τα ομόλογα, οι κερδοσκόποι κ.α.
Η αντιμετώπιση της κατάστασης, για παράδειγμα της απόλυσης μας, δεν βρίσκεται«στα χέρια μας» και δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μία φορά και αυτή να τελειώσει.«Αιωρείται από πάνω μας» θα μπορούσαμε να πούμε. Μία κατάσταση την οποία δεν μπορούμενα ελέγξουμε ή να ξέρουμε πως να αντιδράσουμε απέναντί της, μεγεθύνει υπερβολικάτο άγχος μας. Πρόκειται για μία κατάσταση άγχους, πιο «ύπουλης» και ψυχοφθόρας αφού η απειλή είναι«μη ορατή» στα μάτια μας και επιπλέον συνεχής και παρατεταμένη σε διάρκεια,απειλώντας το ένστικτοι της επιβίωσής μας.
Από την άλλη δεν έχουμε ή δεν ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για νααποδεσμευτούμε από αυτήν την καταπιεστική καθημερινότητα. Αισθανόμαστε ότιθέλουμε να κάνουμε πράγματα που όμως δεν ξέρουμε αν μπορούμε ή πώς να τακάνουμε. Αυτό μας αναγκάζει να συμπιέζουμε συναισθήματα.
Η συμπίεση των συναισθημάτων δίνει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτόπου θέλεις. Ο λόγος για να συμπιέσεις τα συναισθήματά σου είναι είτε διότιθέλεις να σε αφήσουν σε ησυχία αυτή τη στιγμή, είτε διότι δεν θέλεις ή δενμπορείς να τα αντιμετωπίσεις γενικά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι μετο να συμπιέσουν τα συναισθήματά τους τα ξεφορτώνονται. Με το να κάνουν πολύθόρυβο διώχνουν τον φόβο, με το να είναι απασχολημένοι συνεχώς αποφεύγουν τηνλύπη, με το να κινούνται συνεχώς κάνουν το θυμό να εξαφανιστεί.
Αλλά ότισυμπιέσεις επιστρέφει αργά ή γρήγορα.
Συμπιέζοντας συναισθήματα που έρχονταιείναι σαν να λες ψέμματα. Είναι σαν να κρύβεις την αλήθεια συνεχώς.
Οι πιοσυνηθισμένοι τρόποι που αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα είναι είτε εκφράζοντάςτα είτε συμπιέζοντάς τα.
Δυστυχώς η παρατεταμένη αυτή αβεβαιότητα έχει σκοτώσει το όπλο αυτής τηςκατάστασης, που είναι η ελπίδα. Συνειδητοποιεί ο σημερινός Έλληνας ότι πρέπεινα αντιδράσει. Η αντίδραση ποικίλη καιεκεί μπορεί να αρχίσει η οργή, η βία, η επιθετικότητα από κάποιους.
Στο σημείο αυτό έρχεται η εξουσία που χρησιμοποιεί την στρατηγικήτης ενοχοποίησης. Η στρατηγική της ενοχοποίησης δεν γνωρίζει ιδεολογικούς,πολιτικούς ή πολιτισμικούς φραγμούς. Τα συναισθήματα του φόβου και τηςανασφάλειας γίνονται εργαλεία χειραγώγησης των πολιτών και νομιμοποιούν τηνχρήση αυταρχικών, κατασταλτικών μεθόδων από την κρατική εξουσία. Κάτω απόσυνθήκες ψύχωσης για θέματα εθνικής ασφάλειας και φόβου για το αύριοπαρατηρούνται συχνά φαινόμενα καταπίεσης της ατομικής ελευθερίας, ενίσχυσης τηςκρατικής εξουσίας και απογύμνωσής της από κάθε ηθικοπολιτική διάσταση, μεαποτέλεσμα να αλλοιώνεται το περιεχόμενο της δημοκρατίας και των ανθρωπιστικώναξιών. Τα νομοθετήματα – «τρομονόμοι» που ψηφίζονται ακροβατούν στο χείλος τηςδημοκρατικής τάξης και απειλούν τα κεκτημένα. Η επίταση της αστυνόμευσης έχειως αποτέλεσμα την ποινικοποίηση πολλών εκφάνσεων της πολιτικής και κοινωνικήςζωής, όπως η ειρηνική συμμετοχή σε μία διαδήλωση και η παρακολούθηση ενόςαθλητικού αγώνα.
Έτσι η συμπίεση των συναισθημάτων αυξάνει ακόμα πιο πολύ το άγχος αλλά καιτην κατάθλιψη.
Αυτό το παρατεταμένο άγχος οδηγεί σε κατάθλιψη, καθώς τομυαλό και ο οργανισμός «κουράζονται» τελικά από την συνεχή υπερδιέγερση (απλουστευμέναυπερένταση) στην οποία βρίσκονται, όταν το μυαλό οποιουδήποτε όντος, δεν μπορείνα βρει έξοδο διαφυγής από την επώδυνη κατάσταση
Πολλά ζητήματα τα οποία είτε ήταν σε λανθάνουσα κατάσταση,είτε υπήρχαν ως προδιάθεση, φτάνουν στην επιφάνεια. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με λανθασμένεςεπιλογές, αποτυχημένες επιλογές κομμάτων, εργασίας, αποτυχημένες σχέσεις ή γάμους, δηλαδή την πηγή του προβλήματος. Εκεί αρχίζουντα δύσκολα.
Εκδηλώνονται νευρώσεις, καταθλίψεις, κρίσειςπανικού, φοβίες και φυσικά έχουμε σωματοποιήσεις στο πεπτικό, το αναπνευστικόκλπ.
Ο φόβος μπορεί να κάνει το ανθρώπινο μυαλό να «πιστέψει»ότι είναι παγιδευμένο σε μία νοητή φυλακή, ανίκανο να αντιδράσει. Η κατάσταση αυτή,μπορεί να επηρεάσει και την σωματική υγεία του ατόμου, λόγω της μείωσης της άμυναςτου οργανισμού που επιφέρει το παρατεταμένος άγχος και η κατάθλιψη.
Άνθρωποι με κατάθλιψη ή που είναι μόνοι ή που δεν έχουν κοινωνική στήριξη κινδυνεύουνεπίσης περισσότερο
Η κατάθλιψη είναι κάτι πολύ περισσότερο από χαμηλή διάθεση.Κατά καιρούς, πολλοί άνθρωποι βιώνουν συναισθήματα μελαγχολίας, αλλά συνήθως τασυναισθήματα αυτά υποχωρούν μετά από κάποιες μέρες. Σε αντίθεση με αυτή την «κοινήθλίψη», όταν κάποιος υποφέρει από καταθλιπτική διαταραχή επηρεάζεται όλη του η ζωή,η λειτουργικότητά του και οι σχέσεις με τους γύρω του.
Υπάρχει διέξοδος, υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης;
Είναι σημαντικό ναχρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας για να καθορίσουμε το πρόβλημα στη σωστή τουδιάσταση, απαγορεύοντας στα κατακλυσμιαία αρνητικά συναισθήματα να μαςπαρασύρουν. Η επιβολή της λογικής σκέψης πάνω στην συναισθηματική αντίδρασητου άγχους επανεξετάζοντας με τη λογική τους πραγματικούς κινδύνους που θεωρεί το άτομο πως θα αντιμετωπίσει λόγω της κρίσης, που και με ποιόν τρόπο θα τον επηρεάσουνκαι αν πραγματικά οι κίνδυνοι αυτοί είναι τόσο άμεσοι, είναι μια βασική επανεξέτασηπου θα τον βοηθήσει στη λήψη αποφάσεων με καθαρό νου και στο να αποκτήσει μια πιοψύχραιμη ματιά προς το μέλλον.
Φυσικά αν απλά αποφεύγεις κάποιο συναίσθημα αυτή τη στιγμή και μερικά λεπτάαργότερα, όταν έχεις ηρεμία, το ανακαλείς για να το αντιμετωπίσεις, τότε δενυπάρχει πρόβλημα.
Η διαχείριση των συναισθημάτων μπορεί να σε βοηθήσει να τα αντιμετωπίσεις και να τααπελευθερώσεις τη στιγμή που εμφανίζονται, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες,χωρίς απαραίτητα να τα εκφράσεις και να προκαλέσεις διαμάχες, ή να τασυμπιέσεις και να προκαλέσεις αποστάσεις και ενοχές.
Προκειμένου να χαλαρώσουμε από το άγχος και την πίεσηχρειάζεται καλή διατροφή, άσκηση, επαρκής ύπνος και καθημερινός χρόνος γιαξεκούραση και χαλάρωση. Είναι απαραίτητο, να φροντίσουμε το σώμα μας καινα σεβαστούμε τα όρια και τις αντοχές μας. Δεχόμενοι ότι «δεν εξαρτώνται όλα απόμένα» πετυχαίνουμε να αναγνωρίσουμε τις δυνατότητές μας.
Παράλληλα, είναι πολύ σημαντικό να συμμετέχουμε σεευχάριστες δραστηριότητες, μέσα από μια γενικότερη προσπάθεια να ενισχύσουμετις κοινωνικές μας επαφές και να δομήσουμε ένα υποστηρικτικό δίκτυο.
Εστιαστείτε σε αυτά που πραγματικά αξίζουν στη ζωή σας. Μπορεί να είναι η οικογένειάσας, ο σύντροφος σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι, κάποιο hobby, κάποια ενδιαφέρονταπου μπορεί να είχατε παραμελήσει. Δώστε χρόνο σε όλα αυτά.
Το κακό είναι ότι δεν προλαβαίνουμε να διαχειριστούμε τα τρέχοντα, σημερινάπροβλήματα αφού έρχονται νέα θέματα, νέα προβλήματα, νέα συναισθήματα καιαρχίζουμε ξανά την ίδια διαχείριση. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσουμε να βγούμεαπό αυτόν το φαύλο κύκλο συμπίεσης συναισθημάτων, διαχείρισης άγχους - κατάθλιψης και να αντέξουμε να σταθούμε επιτέλους στα πόδια μας.
Πηγή:
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου