Ένας στους δέκα Έλληνες είναι φορέας του ελικοβακτιρίδιου του πυλωρού και από τους φορείς, ένας στους έξι θα αναπτύξουν πεπτικό έλκος στη διάρκεια της ζωής τους, ενώ το 90% των πασχόντων από έλκος είναι αποδεδειγμένα φορείς του μικροβίου. Το εν λόγω βακτηρίδιο μπορεί να ανιχνευτεί με απλές εξετάσεις. Η έγκαιρη ανίχνευση και η αντιμετώπισή του ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού, μπορεί να προλάβει χρόνιες φλεγμονές, όπως η γαστρίτιδα και η δωδεκαδακτυλίτιδα.
Αρκετά άτομα προσβάλλονται από το ελικοβακτηρίδιο πριν την ηλικία των 5 ή 6 ετών, αλλά η συχνότητα της λοίμωξης αυξάνει με την ηλικία.Tο ανθρώπινο στομάχι και το ανοσοποιητικό του σύστημα δεν μπορούν να εξολοθρεύσουν τον μικροοργανισμό. Κατά συνέπεια, το ελικοβακτηρίδιο μπορεί να αποικίζει το στομάχι για δεκαετίες έως ισόβια. Εξαιτίας της λοίμωξης, ορισμένα άτομα εκδηλώνουν γαστρίτιδα, δηλαδή φλεγμονή του βλεννογόνου του στομάχου, η οποία δεν συνοδεύεται απαραίτητα από πόνο ή άλλα συμπτώματα. Λιγότεροι μπορεί να αναπτύξουν γαστρικό ή δωδεκαδακτυλικό έλκος, ενώ λιγότερο από το 1% πιθανόν να αναπτύξουν γαστρικό καρκίνο.
Το 1983 οι B.J. Marshall και J.R. Warren διαπίστωσαν ότι στο στομάχι πολλών ασθενών που έπασχαν από χρόνια γαστρίτιδα ή πεπτικό έλκος υπήρχε ένα μικρόβιο το οποίο κατάφεραν να καλλιεργήσουν και να απομονώσουν και το ονόμασαν, λόγω του σχήματος και της θέσης του, Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.
Για την ανακάλυψή τους δε αυτή τιμήθηκαν με το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 2005.
Η ανακάλυψη του Ελικοβακτηρίδιου του πυλωρού, αποκάλυψε και την αιτιοπαθογένεια πολλών παθήσεων του στομάχου και του δωδεκαδακτύλου και καθόρισε νέους τρόπους θεραπείας τους.
Οι επιστήμονες πίστευαν, μέχρι τότε, ότι το έλκος οφείλεται σε διαιτητικούς παράγοντες, στο άγχος, στην τοξική δράση ορισμένων ενδογενών παραγόντων, όπως το υδροχλωρικό οξύ και η πεψίνη του στομάχου και σε λήψη αναλγητικών φαρμάκων όπως π.χ. η ασπιρίνη. Παρά το γεγονός ότι και σήμερα ακόμα δεν αμφισβητείται ο σημαντικός ρόλος του υδροχλωρικού οξέος του στομάχου και η ελκογόνος δράση της ασπιρίνης, οι θεωρίες αυτές δεν μπορούσαν να ερμηνεύσουν πολλά ερωτήματα σχετικά με την αιτιοπαθογένεια του πεπτικού έλκους.
Με τα νέα αυτά δεδομένα, παθήσεις όπως η γαστρίτιδα, το πεπτικό έλκος και το λέμφωμα του στομάχου είναι σήμερα κατανοητές και ιάσιμες. Ακόμα και ο καρκίνος του στομάχου θεωρείται ότι μπορεί να προληφθεί.
Φορέας του Ελικοβακτηριδίου είναι ο ανθρώπινος οργανισμός και μεταδίδεται μέσω της εντεροστοματικής οδού. Ορισμένες μελέτες έδειξαν ότι το μικρόβιο αυτό υπάρχει και σε νερά των πηγαδιών. Επίσης, έχει ανευρεθεί στα κόπρανα του ανθρώπου. Με την κατάποση μολυσμένου υλικού το Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού αποικίζει το βλεννογόνο του στομάχου.
Ο αποικισμός αρχίζει από την παιδική ηλικία και εξαρτάται από διάφορους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες και κακές συνθήκες υγιεινής, δηλαδή έλλειψη κατάλληλου νερού και σύγχρονης τουαλέτας, όχι συχνό πλύσιμο χεριών με σαπούνι, η πυκνοκατοίκηση, η γενετική προδιάθεση και διάφοροι άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες.
Μελέτες έδειξαν ότι οι ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ έχουν ψηλό ποσοστό ενεργού λοίμωξης από το ελικοβακτηρίδιο στο στομάχι και επιπλέον διαπιστώθηκε ότι η εκρίζωση του ενδεχομένως να μεταβάλει τη φυσική πορεία της νόσου σε 2-5 χρόνια, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι στα αρχικά της στάδια
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Υπάρχει στη διάθεση του γιατρού μία σειρά δοκιμασιών για τη διάγνωση της λοίμωξης αυτής όπως: ορολογική δοκιμασία (απλό τεστ αίματος που μπορεί να γίνει στο ιατρείο ή στο νοσοκομείο, δοκιμασία αναπνοής σεσημασμένη με άνθρακα ουρία (απλό φύσημα σε όργανο μετά τη λήψη συγκεκριμένου σεσημασμένου πόσιμου υγρού) και ιστολογική δοκιμασία (απαιτείται γαστροσκόπηση και λήψη βιοψίας).
Ο αποικισμός αρχίζει από την παιδική ηλικία και εξαρτάται από διάφορους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες και κακές συνθήκες υγιεινής, δηλαδή έλλειψη κατάλληλου νερού και σύγχρονης τουαλέτας, όχι συχνό πλύσιμο χεριών με σαπούνι, η πυκνοκατοίκηση, η γενετική προδιάθεση και διάφοροι άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες.
Μελέτες έδειξαν ότι οι ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ έχουν ψηλό ποσοστό ενεργού λοίμωξης από το ελικοβακτηρίδιο στο στομάχι και επιπλέον διαπιστώθηκε ότι η εκρίζωση του ενδεχομένως να μεταβάλει τη φυσική πορεία της νόσου σε 2-5 χρόνια, ιδιαίτερα όταν αυτή είναι στα αρχικά της στάδια
Υπάρχει στη διάθεση του γιατρού μία σειρά δοκιμασιών για τη διάγνωση της λοίμωξης αυτής όπως: ορολογική δοκιμασία (απλό τεστ αίματος που μπορεί να γίνει στο ιατρείο ή στο νοσοκομείο, δοκιμασία αναπνοής σεσημασμένη με άνθρακα ουρία (απλό φύσημα σε όργανο μετά τη λήψη συγκεκριμένου σεσημασμένου πόσιμου υγρού) και ιστολογική δοκιμασία (απαιτείται γαστροσκόπηση και λήψη βιοψίας).
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η κατάσταση των φορέων δεν αλλάζει καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους, εκτός αν ακολουθήσουν την ενδεδειγμένη αγωγή που συνιστάται (ένας συνδυασμός ενός ισχυρού αντιεκκριτικού παράγοντα και 2 αντιβιοτικών για 7 ημέρες) κι εξαλείψουν το βακτηρίδιο (εκρίζωση). Τα ποσοστά επιτυχίας φθάνουν το 95% κι έτσι εξασφαλίζεται η ελαχιστοποίηση των υποτροπών
Η κατάσταση των φορέων δεν αλλάζει καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους, εκτός αν ακολουθήσουν την ενδεδειγμένη αγωγή που συνιστάται (ένας συνδυασμός ενός ισχυρού αντιεκκριτικού παράγοντα και 2 αντιβιοτικών για 7 ημέρες) κι εξαλείψουν το βακτηρίδιο (εκρίζωση). Τα ποσοστά επιτυχίας φθάνουν το 95% κι έτσι εξασφαλίζεται η ελαχιστοποίηση των υποτροπών
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου