Διάγνωση της οστεοπόρωσης στον οδοντίατρο. Η οστεοπόρωση επηρεάζει τις γνάθους και τα δόντια.

Συντάκτες: Aλέξανδρος Γιατζίδης, M.D., Αναστασία Αποστολοπούλου, οδοντίατρος, medlabnews.gr

Από την οστεοπόρωση επηρεάζονται και τα δόντια.

Εχει παρατηρηθεί ότι στην περίπτωση που υπάρχει γενικευμένη οστεοπόρωσητότε εκτός από την σπονδυλική στήλη, τα ισχία και τα χέρια (περιοχές πουπαθαίνουν πιο εύκολα κατάγματα) έχουν πρόβλημα και τα δόντια.

Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται απόχαμηλή οστική πυκνότητα και μέτρια ποιότητα οστού και δεύτερον, από διαταραχή της μικροαρχιτεκτονικής δομήςτων οστών με αποτέλεσμα τη μείωση της αντοχής τους και τον αυξημένο κίνδυνο κατάγματος.

Εξελίσσεται χωρίς συμπτώματα ή πόνους έως ότου προκύψει κάποιο κάταγμα, πουεντοπίζεται συνήθως στο ισχίο, στην σπονδυλική στήλη, ή στονκαρπό. Έχει παρατηρηθεί ότι στην περίπτωση που υπάρχει γενικευμένηοστεοπόρωση τότε εκτός από την σπονδυλική στήλη, τα ισχία και τα χέρια έχουνπρόβλημα και τα δόντια.

Αν γενικά έχετε διάφορα προβλήματα με τα δόντια σας καλό είναι να σκέφτεστεκαι την οστεοπόρωση, των γνάθων. Δηλαδή μειώνεται η αντοχή που έχει φυσιολογικάη γνάθος με αποτέλεσμα να χαλαρώνουν τα δόντια και στην χειρότερη περίπτωση ναπέφτουν.

Η οστική απώλεια στις γνάθους είναι απόρροια γενικών νοσημάτων, αλλά κυρίωςέχει συνδεθεί με την περιοδοντίτιδα και την απορρόφηση του οστού.

Η οστεοπόρωση στο στόμα παρουσιάζεται για ανθρώπους χωρίς δόντια μεεπιταχυνόμενο ρυθμό οστικής απώλειας, ενώ σε ανθρώπους με δόντια ωςπεριοδοντική νόσος, μη φλεγμονώδους αιτιολογίας, που τελικά οδηγεί στην απώλειατων δοντιών. Από το 1984 η ταχεία απώλεια οστού των γνάθων έχει συμπεριληφθείστην συμπτωματολογία της γενικευμένης οστεοπόρωσης. Αξιοσημείωτο είναι ότι απότην οστεοπόρωση το στοματογναθικό προσβάλλεται πριν ακόμα προσβληθούν ησπονδυλική στήλη και τα υπόλοιπα οστά.

Από μελέτες που έχουν γίνει προκύπτουν τα εξής:

· Η ύπαρξη υψηλής οστικής πυκνότητας στις γνάθους και στοσκελετό συνδυάζεται με μικρότερη απώλεια δοντιών, ακόμη και όταν υπάρχουνβαθείς θύλακοι.

· Στις περιοχές πρόσφυσης των μυών και εφόσον δεν υπάρχειέκπτωση της μασητικής λειτουργίας η οστική πυκνότητα διατηρείται υψηλή.

· Οι οστεοπορωτικές γυναίκες έχουν χαμηλότερη οστική πυκνότητατόσο στις γνάθους όσο και στον υπόλοιπο σκελετό.

· Χαμηλή οστική πυκνότητα στο σκελετό προδιαθέτει σε ταχείααπορρόφηση της χωρίς δόντια φατνιακής ακρολοφίας.

Οοδοντίατρος, με την ανίχνευση και την ευαισθητοποίηση ασθενών υψηλού κινδύνουγια την εμφάνιση οστεοπόρωσης, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο τόσο στηνπρόληψη όσο και στην έγκαιρη διάγνωση του νοσήματος. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπεινα δίνεται στις περί και μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, οι οποίες αποτελούν τηνομάδα στόχο του νοσήματος και στην περίπτωση του στοματογναθικού συστήματος. Στους οδοντιατρικούς ασθενείς,όταν ανιχνεύονται παράγοντες κινδύνου, αλλά και σε αυτούς που έχουν ήδη έκδηλακλινικά εγκατεστημένο το νόσημα και δεν το γνωρίζουν, προτείνεται έλεγχος (κλινικόςκαι παρακλινικός) και, κατόπιν συνεργασίας με τον κλινικό γιατρό, πιθανώςφαρμακευτική αντιμετώπιση και ενίσχυση της πρόσληψης βιταμίνης D και ασβεστίου με τη διατροφή.

Απόπλευρά καθαρά οδοντιατρικής περίθαλψης η καλή στοματική υγιεινή και η διατήρησητων δοντιών είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση υψηλής οστικής μάζας καιτην απρόσκοπτη λειτουργία του στόματος και των γνάθων.
Η διατήρηση της οστικής μάζας επιτυγχάνεταιεπίσης από πλευράς προσθετικής αποκατάστασης με την κατασκευή ειδικών οδοντοστοιχιώνκαι με την τοποθέτηση οστεοενσωματούμενων εμφυτευμάτων, βοηθώντας στην διατήρηση της οστικής αντοχής.

ΠΗΓΗ
ΜEDLAB IATΡΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ, "ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ: ΑΠΟ ΤΗ ΦΑΡΕΤΡΑ ΤΟΥ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΟΥ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΥ" Α. Αποστολοπούλου, Α. Γιατζίδης, ΟΣΤΟΥΝ, 2010